Huilen - Llorar
| Infinitief | El infinitivo |
| te huilen | llorar |
| Tegenwoordige tijd | El presente |
| ik huil | yo lloro |
| jij huilt | tú lloras |
| hij / zij / het huilt | él / ella llora |
| wij huilen | nosotros / nosotras lloramos |
| jullie huilen | vosotros / vosotras lloráis |
| zij huilen | ellos / ellas lloran |
| Verleden tijd | El pretérito |
| Onvoltooid verleden tijd | El pretérito imperfecto |
| ik huilde | yo lloraba |
| jij huilde | tú llorabas |
| hij / zij / het huilde | él / ella lloraba |
| wij huilden | nosotros / nosotras llorábamos |
| jullie huilden | vosotros / vosotras llorabais |
| zij huilden | ellos / ellas lloraban |
| Voltooid tegenwoordige tijd | El pretérito perfecto compuesto |
| ik heb gehuild | yo he llorado |
© 2019 Harmen Schoonekamp | contact | Talennet | sitemap.
"Dios existe. Y si no existe debería existir. Existe en cada uno de nosotros, como aspiración, como necesidad y, también como último fondo, intocable de nuestro ser.
God bestaat. En als Hij niet bestaat, dan moet Hij bestaan. Hij bestaat in ieder van ons. Als streven, als noodzaak en ook als oergrond, onlosmakelijk met ons wezen verbonden.
"